عصاره رقیق شیره چغندر حاوی 13 تا 14.5 درصد قند است. عصاره پس از عبور از گرمکن وارد تبخیرکن می‌شود و آنقدر آب آن تبخیر می‌گردد تا یک عصاره 55 تا 60 درصد وزنی (درجه بریکس) حاصل گردد. در حین عمل تبخیر ، تجزیه ‌اسیدهایی که قبلا بطور کامل انجام نیافته، کامل می‌شود و بخار آمونیاک متصاعد می‌گردد. املاح آهک اسید اگزالیک و اسید سیلسیک که در عصاره تا اندازه‌ای محلول بوده، ته‌نشین می‌گردد.
حال عصاره غلیظ را صاف کرده و حرارت می‌دهند تا شروع به تبلور نمایند. پس از تشکیل قند متبلور ، عمل را طوری ادامه می‌دهند که بلورهای قند هرچه بیشتر رشد کنند. در این حال با استفاده ‌از تجارب عملی ، باید حرارت دادن و اضافه کردن عصاره غلیظ را طوری تنظیم کرد که رشد بلورها بطور مناسب انجام شود. حرارت بین 65 تا 80 درجه به مدت 3 تا 6 ساعت لازم است و پس از آن ، 60 تا 70 درصد عصاره به‌صورت قند متبلور در می‌آید و بقیه به صورت عصاره غلیظ (سیروپ) می‌ماند.

بلورهای قند را با استفاده ‌از عمل سانتریفوژ از سیروپ جدا می‌کنند و تهیه قند سفید یعنی جدا کردن مقدار کمی ‌سیروپ که هنوز بلورهای قند را پوشانده ‌است، به دو طریق انجام می‌شود. در طریق اول حتی‌المقدور از حل شدن خرد کریستالهای قند جلوگیری می‌شود، ولی در طریق دوم بلورهای قند را کاملا حل می‌کنند. در طریقه ‌اول ، ابتدا با استفاده ‌از سانتریفوژ قسمت عمده سیروپ از بلورهای قند جدا می‌شود و سپس بلورها را در سانتریفوژ با آب یا بخار یا هر دوی آنها شستشو می‌دهند و به ‌این ترتیب ، تمام سیروپ از قند جدا می‌شود و این طریقه عمل را آفیناسیون (Affination) می‌نامند. البته باید قند را بعد از عمل خشک کرد.